Szef a trudny pracownik

GDY PODWŁADNY JEST PROBLEMEM PRZEŁOŻONEGO

zkorzeniewski KOMUNIKACJA , ,

Prezentacja: GDY PODWŁADNY JEST PROBLEMEM PRZEŁOŻONEGO

561e7302cbc6c1933e9ff592cd0699d647e5c1229590fSzef

Na zajęciach z przyszłą kadrą kierowniczą oświaty podejmowałem również sprawy dotyczące relacji międzyludzkich, w tym sposobów radzenia sobie z trudnym pracownikiem. Dzisiaj post będzie właśnie o tym!

Trudny pracownik sprawia tyle kłopotów, ile ma wad. Budzi w otoczeniu najgorsze instynkty. Potrafi sparaliżować pracę zespołu. Dobrym sposobem na takiego delikwenta jest poczucie humoru i cierpliwość. Jeśli jednak nie da się go „oswoić” i przystosować, a szkody rosną – trzeba będzie go „wyrwać z korzeniami”.

JEST TAKI, BO SIĘ BOI: Na pozór nic nie wyróżnia trudnego pracownika spośród innych, a jednak przełożony szybko zaczyna odczuwać jego obecność w zespole. Nie chodzi o złą jakość pracy, ale o te cechy charakteru, które utrudniają  a nawet uniemożliwiają współdziałanie w grupie i powodują zdenerwowanie szefa.

Trudny charakter pracownika podszyty jest lękiem i brakiem poczucia własnej wartości. Jednak do kolegów odnosi się protekcjonalnie, nie szczędzi im złośliwych uwag, a nawet koszarowych żartów. Jeśli ktoś zaprotestuje, natychmiast usłyszy, że nie ma poczucia humoru. W zależności od potrzeb rozpowiada o swoich – faktycznych lub domniemanych – sukcesach albo nieszczęściu. Jeśli nie osiąga swojego celu staje się agresywny i atakuje bez pardonu.

Ma skłonność do intryg. Stara się nie działać sam, ale w miarę możliwości zdobyć sojuszników. Robi tak z dwóch powodów: jeśli plan intrygi się nie powiedzie, będzie miał na kogo zrzucić odpowiedzialność, jeśli się powiedzie – będzie miał na kolegę/koleżankę „haka”.  CO ZROBIĆ W TAKIEJ SYTUACJI?. Możesz na przykład:

  1. Zastosować dowcipną ripostę – powinna być szybka i cięta, najlepiej
    z tej samej dziedziny.
  2. Pokazać mu „lustrzane odbicie” – wykazać się refleksem i w odpowiedzi na jakieś niedorzeczności zaprezentować trudnemu, w nieco przerysowanej formie, jego postawę.
  3. Zadawać proste pytania – to technika lekko konfrontacyjna – ale dobra, gdy wygłoszone uwagi cię uraziły.
  4. Wymyśleć sobie śmieszne obrazy – gdy nie możesz odpowiedzieć na atak. Można przykładowo wyobrazić sobie, że delikwent dostaje lanie od św. Mikołaja, że rosną mu rogi, a jeśli to kobieta – że pojawia się na przyjęciu w takiej samej sukni, jak pani domu.

WOBEC PRZEŁOŻONEGO: Taki człowiek na ogół bywa układny, wręcz przypochlebny. Jego również się boi, zatem na wszelki wypadek trwa w roli posłusznego wykonawcy. Ale lęku swojego nienawidzi.  Zwierzchnika jednak nie atakuje frontalnie. Za to w każdej chwili można się spodziewać, że zmajstruje coś za jego plecami. Jeśli tylko trafi się po temu okazja, oczerni go wobec wyższych rangą przełożonych, a nawet – nie czekając okazji – sam zaaranżuje jakąś niekorzystną sytuację. Ewentualnie po prostu napisze anonimowy donos. Donoszenie na szefa, na kolegów zresztą także – to typowe działanie trudnego pracownika. Czytaj dalej →