KREATYWNOŚĆ W SZKOLE I NIE TYLKO

Jeżeli zapytamy przeciętnego nauczyciela, czy kreatywność pomaga w nauce, to z doświadczenia wiem, że większość powie – tak. Połowa, może trochę więcej przyzna, że można się jej nauczyć. Ale sporo jest i takich, którzy twierdzą, że polski system edukacji nie rozwija tej cechy u uczniów.
Z mojej pracy w szkolnictwie i systemie doskonalenia nauczycieli oraz poczynionych w tym czasie obserwacji, jak i stałego monitoringu tego, co się niej w niej dzieje, mogę stwierdzić, iż mimo specjalistycznych kursów i szkoleń -nauczyciele stosują nadal wąski wachlarz technik, rozwijających kreatywność na lekcjach. Większość pracuje w grupach, zadaje otwarte pytania, korzysta z burzy mózgów ( w tym ostatnim przypadku dotyczy to gdzieś około ¾ uczących).
Nowe techniki, takie jak gry edukacyjne czy mapy pomysłów, wykorzystuje według mnie polowa uczących. Wielu zaś (może również podobna grupa) przyznaje, że stosuje metody popularne w szkołach, ale powszechnie uznawane za zabijające kreatywne i twórcze myślenie, takie jak wprowadzanie elementów rywalizacji czy testy z pytaniami zamkniętymi.
Nie tylko z bezpośredniej obserwacji polskiej szkoły, ale i na podstawie przejrzanych badań mogę powiedzieć, że ponad połowa nauczycieli zwraca uwagę na istotną rolę nowych technologii w rozwijaniu kreatywności uczniów. Mimo tego, w zdecydowanej mniejszości są pedagodzy, którzy korzystają z nowoczesnych rozwiązań, takich jak tablice interaktywne, platformy e-learningowe, e-podręczniki czy gry komputerowe. Najpopularniejszą technologią, wykorzystywaną na lekcjach są za to animacje i filmy wideo -przyznaje się do nich 8 na 10 uczących.